Συνέντευξη Καθημερινή
Μυστικά σύμβολα και προσωπική γραφή
Ο Αδριανός παρουσιάζει νέα έργα που σηματοδοτούν έναν περίκλειστο, πλην όμως ανοιχτό σε ερμηνείες κόσμο
Της Νελλης Αμπραβανελ
Ο 33χρονος Αδριανός δουλεύει με σύμβολα, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη γλώσσα με τις εικόνες του. Τα έργα στην έκθεσή του στην γκαλερί «έκφραση – γιάννα γραμματοπούλου» (Βαλαωρίτου 9, έως 12/2), η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι κοινή. Η πεταλούδα ή η νεκροκεφαλή, τα κέρματα και οι τηλεοπτικές κεραίες είναι μόνο κάποια από τα σύμβολα που επαναλαμβάνονται στις συνθέσεις του. Δεν είναι τυχαίο που συζητώντας με την «Κ», αναφέρεται σε ένα σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον του, τα ιερογλυφικά.
Αν οι πεταλούδες και οι νεκροκεφαλές έχουν συνδεθεί τα τελευταία χρόνια με τη δουλειά του Ντέιμιαν Χιρστ, η σχέση του Ελληνα ζωγράφου με τον βασιλιά των YBA τελειώνει εκεί. Η ζωγραφική του Αδριανού, απόφοιτου της ΑΣΚΤ, και εκπροσώπου της Ελλάδας πέρυσι στην 4η Μπιενάλε του Πεκίνου, όπου του απονεμήθηκε μια τιμητική διάκριση για το έργο του «Instinct», είναι παραστατική με μια γερή δόση σουρεαλισμού. Η δική του φιγούρα είναι σχεδόν πάντα παρούσα, συνήθως για να συμβολίσει ότι αυτό που εκφράζει «έχει να κάνει αποκλειστικά με εμένα και τις σκέψεις μου, αυτό που με χαρακτηρίζει». Συνήθως, η επιλογή της χρήσης της δικής του φιγούρας είναι «πιο σωστή, πιο απόλυτη»…
Κάποιες φορές, οι στάσεις των ανθρώπων στα έργα του Αδριανού (γονατισμένοι με τα χέρια σε θέση προσευχής), οι τίτλοι («Προσευχή») αλλά ακόμα περισσότερο, ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει και χρησιμοποιεί το φως, προσδίδουν στο έργο μια ευαισθησία όσον αφορά τη θρησκεία. Για τον καλλιτέχνη, «βασικό στοιχείο της θρησκείας αποτελεί η αναζήτηση της προέλευσής μας και του προορισμού μας, από πού ερχόμαστε και πού θα πάμε». Αυτή η έννοια του προσανατολισμού (και της ενέργειας που απαιτεί και παράγει) διατρέχει έναν από τους δύο πιο σύνθετους πίνακές του στην έκθεση. Στο έργο «Φάος», ο Αδριανός με ρωτάει προς τα πού νομίζω ότι πετάνε τα πουλιά. Το μετανιώνει όμως αμέσως γιατί πιστεύει πως «λέγοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο για το έργο μου, υπάρχει ο κίνδυνος να βάλω παρωπίδες στον άλλον, με αποτέλεσμα η ίδια η κριτική που θα πάρω να επηρεαστεί από τα όρια που ο ίδιος έχω θέση»…
«Απληστία»
Το δεύτερο έργο είναι οι «Επιλογές», που είναι και το πιο πρόσφατο έργο της έκθεσης. Εδώ πρωταγωνιστεί η απληστία, «ένα ζήτημα που με προβληματίζει πολύ, και προσωπικά, και όσον αφορά τους άλλους». Στο κέντρο, ένας παχύς κοστουμαρισμένος κύριος σέρνεται στο έδαφος κρατώντας χαρτονομίσματα με πολλά μηδενικά (μόνο μηδενικά), στα πόδια του Χάρου. Πιο πίσω, η φιγούρα του Αδριανού μας συνιστά να κοιτάζουμε ψηλά. Και καθώς κάποιοι άλλοι μέσα στον πίνακα τον αγνοούν και πράττουν το αντίθετο, τα «ουδέτερα» σύμβολα που επιλέγει ο καλλιτέχνης («προσπαθώ γενικά να μην προσθέτω σχεδόν τίποτα από την εποχή μου, να κάνω μια καθαρή ζωγραφική, χρησιμοποιώντας περισσότερο καθαρά σύμβολα, διαχρονικά») συμβάλλουν τελικά στην αφήγηση μιας πάρα πολύ επίκαιρης ιστορίας…
source http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_29/01/2011_430521