Συνέντευξη Το Βημα Αδριανός «Ακούω την ιδιαίτερη φύση μου και ζωγραφίζω…»
Λυμπεροπούλου Κατερίνα
Αδριανός «Ακούω την ιδιαίτερη φύση μου και ζωγραφίζω…»
Ο θάνατος, το φως, η ζωή, το χρώμα, η εξουσία. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις σκέψεις του Ανδριανού που ο νεαρός καλλιτέχνης προσπαθεί να μετουσιώσει σε τέχνη. Κατά τον ίδιο τρόπο που ένας συγγραφέας επιχειρεί να γράψει ένα κείμενο, ο 34χρονος ζωγράφος δοκιμάζει να «συντάξει» εικόνες οι οποίες χαρακτηρίζονται από πληθωρικότητα και αλληγορίες.
Δεκαπέντε πίνακες μεγάλων διαστάσεων «αφηγούνται» τους προβληματισμούς του καλλιτέχνη στην αίθουσα τέχνης ΄Εκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου (Βαλαωρίτου 9 Κολωνάκι) στην έκθεση που ολοκληρώνεται το ερχόμενο Σάββατο 12 Φεβρουαρίου η οποία αποτελεί την τρίτη ατομική του προσπάθεια.
«Αν δεν μπορείς να πεις κάτι, ζωγράφισέ το…», μας λέει απλά ο ίδιος περιγράφοντας τη διάθεσή του να «μιλήσει» μέσα από πίνακές του που αποκαλύπτουν λιγότερα απ΄ όσα υπαινίσσονται αφήνοντας το θεατή να διαλευκάνει το μυστήριο της εικόνας. Στοιχεία της φύσης, φλεγόμενες πόλεις, σώματα με ασαφή προέλευση και αυτοπροσωπογραφίες αναμειγνύονται με σύμβολα που σχετίζονται με την απληστία, τη λαγνεία, τη θρησκεία. Ο καλλιτέχνης εμπνέεται από τον κύκλο της ζωής και απεικονίζει τη ματαιοδοξία του ανθρώπου μέσα από τα ένστικτά του.
«Instict» («ένστικτο»), εξάλλου, ήταν και ο τίτλος του έργου του που πήρε τιμητική διάκριση το 2010 στο Πεκίνο όπου Ανδριανός εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 4η Μπιενάλε. Είχαν προηγηθεί δύο ατομικές εκθέσεις (Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου 2007, Ρόζυ Οικονομίδου, Θεσσαλονίκη, 2008) και περισσότερες από εξήντα ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τον καλλιτέχνη. «Δεν την περίμενα τη συγκεκριμένη διάκριση», μας λέει ο Ανδριανός. «Εξ’ άλλου, θεωρώ ότι η ουσία της τέχνης δεν είναι τα βραβεία αλλά ο άνθρωπος. Και στην περίπτωση της εικαστικής δημιουργίας, ένας ζωγράφος μπορεί να διδάξει πολλά μόνο και μόνο μέσα από ένα έργο του».
Ο ίδιος είχε δασκάλους στην ΑΣΚΤ όπου αποφοίτησε το 2004 τον Δημήτρη Μυταρά και τον Ζαχαρία Αρβανίτη. Για τον πρώτο ο Αδριανός θυμάται ότι ήταν «πολύ οργανωτικός, επεξηγηματικός κι αναλυτικός», ενώ για τον δεύτερο θυμάται ότι «έπρεπε να έχεις να κάνεις συγκεκριμένη ερώτηση για να πάρεις απάντηση». Και μπορεί πολλοί συμφοιτητές του να ήταν ασαφείς ως προς αυτό που ήθελαν να μάθουν και να κάνουν στη ζωή τους, ο ίδιος είναι άνθρωπος που ήξερε πάντα το δρόμο που θα βάδιζε. «Να ζωγραφίζω ακολουθώντας την ιδιαίτερη φύση μου».